Przymierze człowieka z Bogiem (cz. 2)

W ten wtorek skupiliśmy się na wspominaniu, a trochę "rozkminianiu" sobotniego pikniku w salce kominkowej w KECH. Był to nasz ostatni piknik z grillowaniem w tym roku i chyba najmniej udany ze względu na niedoróbki organizacyjne, które nie powstały z naszej winy, ale odcisnęły się piętnem na jakości spotkania. Jednak zarówno to spotkanie jak i wszystkie inne czegoś nas nauczyło. Zapewne tolerancji, zrozumienia, a przede wszystkim panowania nad emocjami.
Potem przyszła kolej na wspominanie minionego tygodnia.
Zdzisław ma dużo pracy, zabiegany zaangażowany i zawikłany w różne sprawy różnych ludzi, którzy mają swoje ciężkie nieraz problemy, stara się potem to wszystko odreagować w modlitwie i ciszy swojej "jaskini" do której wraca późno po ciężkim dniu.
Każdy z obecnych powiedział krótko o sobie, tak że wszyscy mieli swoje pięć minut i w ten sposób doszliśmy do czasu oddanemu Jankowi na Boże Słowo. Tak jak obiecał, przygotował rozważanie na temat Nowego Przymierza.

Człowiek jest słaby i dlatego zrywa umowę z Bogiem. Bóg chciał, aby Jego przymierze z człowiekiem było trwałe.

List do Hebrajczyków 8, 7

(7) Gdyby bowiem pierwsze przymierze było bez braków, nie szukanoby miejsca na drugie.

List do Hebrajczyków 9, 11-14

(11) Lecz Chrystus, który się zjawił jako arcykapłan dóbr przyszłych, wszedł przez większy i doskonalszy przybytek, nie ręką zbudowany, to jest nie z tego stworzonego świata pochodzący, (12) wszedł raz na zawsze do świątyni nie z krwią kozłów i cielców, ale z własną krwią swoją, dokonawszy wiecznego odkupienia. (13) Bo jeśli krew kozłów i wołów oraz popiół z jałowicy przez pokropienie uświęcają skalanych i przywracają cielesną czystość, (14) o ileż bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego ofiarował samego siebie bez skazy Bogu, oczyści sumienie nasze od martwych uczynków, abyśmy mogli służyć Bogu żywemu.

Istotą ostatniego Przymierza człowieka z Bogiem, poprzez ofiarę Chrystusa, jest to, że Jego Święta Krew oczyszcza nas. Dzieje się tak jedynie dzięki ofierze Chrystusa i żadne działanie człowieka, ani jego uczynki, ani jego pokuta, nie mają takiej mocy. Ofiary czynione ze zwierząt: krew kozłów i baranów nie mogły zmienić naszej natury i uwolnić nas od winy, słabości.

Zapowiedź Nowego Przymierza znajdujemy już w Starym Testamencie:

Księga Jeremiasza 31, 33

(33) lecz takie przymierze zawrę z domem izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Złożę mój zakon w ich wnętrzu i wypiszę go na ich sercu. Ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem.

Człowiek, który ma wewnętrzne przekonanie o słuszności woli Bożej, nie czuje zewnętrznego przymusu, tylko wewnętrzną potrzebę, chęć, pragnienie, aby ją wypełnić. To Bóg umieszcza w naszym wnętrzu takie nowe prawo.

Księga Jeremiasza 31, 34

(34) I już nie będą siebie nawzajem pouczać, mówiąc: Poznajcie Pana! Gdyż wszyscy oni znać mnie będą, od najmłodszego do najstarszego z nich - mówi Pan - odpuszczę bowiem ich winę, a ich grzechu nigdy nie wspomnę.

Widocznym efektem tego Przymierza jest nasza pewność przebaczenia grzechu przez Boga i wiara w to, że ofiara Jezusa Chrystusa zgładziła grzech.
Znakiem tego Przymierza jest działanie Ducha Świętego.

Przymierze człowieka z Bogiem (cz.1)

W Starym Testamencie opisane są przymierza, które zawierał Bóg z człowiekiem zanim zawarł ostatnie, które za nas wypełnił Jezus Chrystus.

Przymierze z Noem

I Księga Mojżeszowa 8, 20-22

(20) Wtedy zbudował Noe ołtarz Panu i wziął z każdego bydła czystego i z każdego ptactwa czystego, i złożył je na ofiarę całopalną na ołtarzu. (21) I poczuł Pan miłą woń. Rzekł tedy Pan w sercu swoim: Już nigdy nie będę przeklinał ziemi z powodu człowieka, gdyż myśli serca ludzkiego są złe od młodości jego. Nie będę też już nigdy niszczył żadnej istoty żyjącej, jak to uczyniłem. (22) Dopóki ziemia istnieć będzie, nie ustaną siew i żniwo, zimno i gorąco, lato i zima, dzień i noc.

I Księga Mojżeszowa 9, 12-14

(12) Potem rzekł Bóg: To będzie znakiem przymierza, które Ja ustanawiam między mną a między wami i między każdą istotą żyjącą, która jest z wami, po wieczne czasy; (13) łuk mój kładę na obłoku, aby był znakiem przymierza między mną a ziemią. (14) Kiedy zbiorę chmury i obłok będzie nad ziemią, a na obłoku ukaże się łuk,

Symbolem tego Przymierza jest tęcza.

Przymierze z Abrahamem

I Księga Mojżeszowa 12, 1-3

(1) I rzekł Pan do Abrama: Wyjdź z ziemi swojej i od rodziny swojej, i z domu ojca swego do ziemi, którą ci wskażę. (2) A uczynię z ciebie naród wielki i będę ci błogosławił, i uczynię sławnym imię twoje, tak że staniesz się błogosławieństwem. (3) I będę błogosławił błogosławiącym tobie, a przeklinających cię przeklinać będę; i będą w tobie błogosławione wszystkie plemiona ziemi.

I Księga Mojżeszowa 17, 1-5

(1) A gdy Abram miał dziewięćdziesiąt dziewięć lat, ukazał się Pan Abramowi i rzekł do niego: Jam jest Bóg Wszechmogący, trwaj w społeczności ze mną i bądź doskonały! (2) Ustanowię bowiem przymierze między mną a tobą i dam ci bardzo liczne potomstwo. (3) Wtedy Abram padł na oblicze swoje, a Bóg tak do niego mówił: (4) Oto przymierze moje z tobą jest takie: Staniesz się ojcem wielu narodów. (5) Nie będziesz już odtąd nazywał się Abram, lecz imię twoje będzie Abraham, gdyż ustanowiłem cię ojcem mnóstwa narodów.

I Księga Mojżeszowa 17, 10-12

(10) A to jest przymierze moje, przymierze między mną a wami i potomstwem twoim po tobie, którego macie dochować: obrzezany zostanie u was każdy mężczyzna. (11) Obrzeżecie mianowicie ciało napletka waszego i będzie to znakiem przymierza między mną a wami. (12) Każde wasze dziecię płci męskiej, po wszystkie pokolenia, gdy będzie miało osiem dni, ma być obrzezane; podobnie też wszystkie inne dzieci, zarówno urodzone w domu jak i nabyte za pieniądze od jakiegokolwiek cudzoziemca, który nie jest z potomstwa twego,

U Żydów znakiem Przymierza z Bogiem jest obrzezanie.

Przymierze z Mojżeszem

II Księga Mojżeszowa 19, 1-6

(1) Pierwszego dnia trzeciego miesiąca od wyjścia synów izraelskich z ziemi egipskiej, przybyli na pustynię Synaj. (2) Wyruszyli z Refidim, a przybywszy na pustynię Synaj, rozłożyli się obozem na pustyni. Tam obozował Izrael naprzeciw góry. (3) A Mojżesz wstąpił na górę do Boga, Pan zaś zawołał nań z góry, mówiąc: Tak powiesz domowi Jakuba i to oznajmisz synom izraelskim: (4) Wy widzieliście, co uczyniłem Egipcjanom, jak nosiłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do siebie. (5) A teraz, jeżeli pilnie słuchać będziecie głosu mojego i przestrzegać mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich ludów, bo moja jest cała ziemia. (6) A wy będziecie mi królestwem kapłańskim i narodem świętym. Takie są słowa, które powiesz synom izraelskim.

Zapowiedź Nowego Przymierza

Nowe Przymierze, które wypełnił Jezus Chrystus, ale nie my.

Księga Jeremiasza 31, 31-34

(31) Oto idą dni - mówi Pan - że zawrę z domem izraelskim i z domem judzkim nowe przymierze. (32) Nie takie przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami w dniu, gdy ich ująłem za rękę, aby ich wyprowadzić z ziemi egipskiej, które to przymierze oni zerwali, chociaż Ja byłem ich Panem - mówi Pan - (33) lecz takie przymierze zawrę z domem izraelskim po tych dniach, mówi Pan: Złożę mój zakon w ich wnętrzu i wypiszę go na ich sercu. Ja będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. (34) I już nie będą siebie nawzajem pouczać, mówiąc: Poznajcie Pana! Gdyż wszyscy oni znać mnie będą, od najmłodszego do najstarszego z nich - mówi Pan - odpuszczę bowiem ich winę, a ich grzechu nigdy nie wspomnę.

W następny wtorek Jan będzie mówił o Nowym Przymierzu