piątek, 16 września 2016

Pan najwyższym dobrem

Spotkaliśmy się, jak co piątek, o godzinie 16:30 w salce na Bydgoskiej 1 w składzie: lider grupy Zdzisław Betlejewski, dalej zgodnie ze wskazówkami zegara siedzieli - Bartosz, Marcin, Krystyna, Jan, Mateusz, Wiesiu, Darek, Ariel. 

Zdzisław pozbawiony przez chorobę możliwości wysławiania, sięgnął po pisak i na tablicy pisemnie wytyczył plan spotkania prosząc Krystynę, aby je poprowadziła. Tak więc zgodnie z planem spotkanie zaczęliśmy modlitwą, co zresztą zawsze ma miejsce. 
W imieniu wszystkich modlił się Wiesiu. Potem, ponieważ na to spotkanie zawitali do nas po raz pierwszy Marcin, Mateusz i Bartosz, przedstawiliśmy się sobie i każdy krótko o sobie opowiedział, to co chciał powiedzieć. 

Nadeszła pora na pieśni i granie, z naszego Śpiewnika. Wybieraliśmy te, na które aktualnie mieliśmy ochotę i śpiewaliśmy razem przy akompaniamencie gitary Wiesia, naszego gitarzysty. Zdzisław napisał na tablicy podziękowanie w jego kierunku i zdanie - Co my byśmy bez Ciebie zrobili? A ty bez nas? No bo rzeczywiście, Wiesiu się tu realizuje, a my mamy chwilę wzruszeń, gdy śpiewamy te piosenki o Jezusie. Proste słowa płynące prosto z serca. 

Omawialiśmy, po pieśniach, ostatni piknik na Rolniczej, podsumowując jego przebieg, dobre strony jego realizacji, ale i pewne niedociągnięcia i niewłaściwe zachowania niektórych uczestników. Zastanawialiśmy się jak na przyszłość im zapobiegać i jakie wobec np. niegrzecznych dzieci wyciągać konsekwencje. Bo, że należało je wyciągać, co do tego zgodzili się wszyscy uczestnicy spotkania. Problem polega na tym jak to zrobić, tak aby dziecko czegoś nauczyć i aby jednocześnie nie czuło się wykluczone albo odrzucone. W końcu to jest zabawa, ale i w niej pewne zachowania jak np. niszczenie sprzętu, kłótnie itp. nie powinny mieć miejsca. 
Darek zaproponował, że może dobrze by było, aby jakaś osoba wcieliła się na kolejnych imprezach w rolę mediatora i czuwała nad jego spokojnym pozbawionym konfliktów przebiegiem, kiedy inni wolontariusze zajęci będą realizacją przydzielonych zadań. Ano zobaczymy, jak to nam się uda. 

Potem przeszliśmy do cotygodniowej rundki jak nam minął tydzień i każdy pokrótce podzielił się z tym, co mu leży na sercu lub przeciwnie, z czego się w tym tygodniu ucieszył. Wszyscy zgodnie podkreślali rolę Boga w swoim życiu, zwrócenia się głównie do Niego ze swoimi problemami. Zdzisław poprosił Krystynę, aby przeczytała 

Psalm 16 z Księgi Psalmów 
Pan najwyższym dobrem.
Zachowaj mnie Boże, bo chronię się u Ciebie, mówię Panu: "Tyś jest Panem moim; nie ma dla mnie dobra poza Tobą". Ku świętym, którzy są na Jego ziemi, wzbudził On we mnie miłość przedziwną! Ci, którzy idą za obcymi [bogami], pomnażają swe boleści. Nie wylewam krwi w ofiarach dla nich, imion ich nie wymawiam swoimi wargami. Pan częścią dziedzictwa i kielicha mego: To właśnie Ty mój los zabezpieczasz. Sznur mierniczy wyznaczył mi dział wspaniały i bardzo mi jest miłe to moje dziedzictwo. Błogosławię Pana, który dał mi rozsądek, bo nawet nocami upomina mnie serce. Stawiam sobie zawsze Pana przed oczy, nie zachwieję się, bo On jest po mojej prawicy. Dlatego się cieszy moje serce, dusza się raduje, a ciało moje będzie spoczywać z ufnością, bo nie pozostawisz mojej duszy w Szeolu i nie dozwolisz, by wierny Tobie zaznał grobu. Ukażesz mi ścieżkę życia, pełnię radości u Ciebie, rozkosze na wieki po Twojej prawicy. 

Rozważaliśmy go wspólnie, wydobywając szczególnie myśl, że kiedy opuszczamy ścieżki Boga sprowadzamy na siebie nieszczęścia, strapienia, bo droga Pana jest dobra, a nasze nie zawsze takie są. Skutki ponosimy, nieraz bardzo boleśnie, ale zawsze jak synowie marnotrawni możemy do Niego powrócić.


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz