Świadectwo wiary

Dzisiaj wyjątkowo spotkanie poprowadziła Krystyna. Przekazała pozdrowienia od Zdzisława, który wyjechał do Grudziądza, żeby tam wykonywać swoją ważna i trudną pracę streetworkera.
Nasze rozmowy, które rozpoczęliśmy w szóstkę, zdominowało planowanie wspólnego pikniku w lesie na Barbarce. Później dołączył do nas Jan, który przygotował dla nas ciekawą lekcję.

Jak możemy nauczyć się mówić świadectwo?
Świadectwo to historia mojego życia, mojego nawrócenia, spotkania z Bogiem, uwolnienia, zwycięstwa. Mowa obronna Apostoła Pawła może to być dla nas wzorem.

Dzieje Apostolskie 22, 1-22

(1) Mężowie bracia i ojcowie, posłuchajcie obrony mojej, jaką teraz podejmuję przed wami. (2) A gdy usłyszeli, że przemawia do nich w języku hebrajskim, jeszcze bardziej się uciszyli. A on mówił: (3) Jestem Żydem urodzonym w Tarsie w Cylicji, lecz wychowanym w tym mieście u stóp Gamaliela, starannie wykształconym w zakonie ojczystym, pełnym gorliwości dla Boga, jak i wy dziś wszyscy jesteście. (4) Drogę Pańską prześladowałem aż na śmierć, wiążąc i przekazując do więzień zarówno mężów, jak i kobiety, (5) jak mi tego i arcykapłan jest świadkiem, i cała rada starszych; od nich też otrzymałem listy do braci i udałem się do Damaszku, aby również tych, którzy tam byli, uwięzić i przyprowadzić do Jerozolimy w celu wymierzenia im kary. (6) A gdy byłem w drodze i zbliżałem się do Damaszku, stało się koło południa, że nagle olśniła mnie wielka światłość z nieba, (7) i upadłem na ziemię i usłyszałem głos do mnie mówiący: Saulu, Saulu, czemu mnie prześladujesz? (8) A ja odpowiedziałem: Kto jesteś, Panie? I rzekł do mnie: Ja jestem Jezus Nazareński, którego ty prześladujesz. (9) A ci, którzy byli ze mną, światłość wprawdzie widzieli, ale głosu tego, który rozmawiał ze mną, nie słyszeli. (10) I rzekłem: Co mam czynić, Panie? Pan zaś rzekł do mnie: Powstań i idź do Damaszku, a tam ci wszystko powiedzą, co ci jest przeznaczone, żebyś uczynił. (11) A gdy zaniewidziałem od blasku owej światłości, prowadzony za rękę przez tych, którzy ze mną byli, przyszedłem do Damaszku. (12) Niejaki Ananiasz, mąż żyjący bogobojnie według zakonu i cieszący się dobrym świadectwem u wszystkich mieszkających tam Żydów, (13) przyszedł do mnie i stanąwszy przy mnie, rzekł: Bracie Saulu, przejrzyj! A ja w tej chwili przejrzałem i spojrzałem na niego. (14) A on rzekł: Bóg ojców naszych przeznaczył cię, abyś poznał wolę jego oraz abyś oglądał Sprawiedliwego i usłyszał głos z ust jego. (15) Ponieważ będziesz mu świadkiem tego, coś widział i słyszał, wobec wszystkich ludzi. (16) A czemu teraz, zwlekasz? Wstań, daj się ochrzcić i obmyj grzechy swoje, wezwawszy imienia jego. (17) A gdy powróciłem do Jerozolimy i modliłem się w świątyni, zdarzyło się, że popadłem w zachwycenie, (18) i ujrzałem go, jak do mnie mówił: Pośpiesz się i wyjdź prędko z Jerozolimy, ponieważ nie przyjmą twego świadectwa o mnie. (19) A ja rzekłem: Panie, oni sami wiedzą, że to ja więziłem i biłem po synagogach tych, którzy w ciebie wierzyli; (20) a gdy lała się krew Szczepana, świadka twojego, ja sam przy tym byłem i pochwalałem, i strzegłem szat tych, którzy go zabijali. (21) I rzekł do mnie: Idź, bo Ja cię wyślę daleko do pogan. (22) I słuchali go aż do tego słowa, po czym zaczęli krzyczeć, mówiąc: Zgładź z ziemi tego człowieka, nie godzi się bowiem, aby taki żył.

1) Rozpoczęcie świadectwa. Na początek skup uwagę innych, bo to, co chcesz powiedzieć jest rzeczą istotną. Słuchający ciebie mają być przekonani o tym, że dla ciebie jest to bardzo ważne i radosne. Jeżeli nie ma uwagi słuchaczy, lepiej jest powstrzymać się przed mówieniem. Paweł zachęcił i zainteresował słuchaczy, kiedy zaczął mówić w języku hebrajskim, bo tłum się tego nie spodziewał. Apostoł Paweł przykuł uwagę króla Agryppy w jeszcze inny sposób:

Dzieje Apostolskie 26, 8

Dlaczego uważacie za rzecz nie do wiary, że Bóg wzbudza umarłych? 

Powiedzenie słuchaczom czegoś w stylu: "ta informacja może wywrócić twoje życie do góry nogami", jest więc kolejnym sposobem zainteresowania słuchaczy.

2) Przedstawienie się. Paweł na początek przedstawił się. Możesz powiedzieć kim jesteś, gdzie i kiedy się urodziłeś, wspomnieć o swoim wykształceniu. Co robiłeś i kim byłeś wcześniej, możesz przyznać się do swoich błędów. Paweł wyznał, że "prześladował Drogę Pańską" - to znaczy zabijał ludzi wierzących.

3) Moment nawrócenia. Kolejna rzecz bardzo istotna, to powiedzenie, jak z tego wyszedłeś - jak się nawróciłeś. U Świętego Pawła jest to czas podróży do Damaszku i usłyszane słowa:

Dzieje Apostolskie 22, 14

abyś poznał wolę Jego

Przypomnij sobie, co istotnego stało się w twoim życiu? Gdzie i kiedy, przeżyłeś swój moment nawrócenia?

4) Co się zmieniło potem? Zastanów się, czy czasem nie zostałeś w tym samym miejscu? Twoje świadectwo staje się mało wiarygodne, jeżeli nic się w twoim życiu nie zmieniło.

Dzieje Apostolskie 22, 16

A czemu teraz, zwlekasz? Wstań, daj się ochrzcić i obmyj grzechy swoje, wezwawszy imienia jego. 

Co się działo później po nawróceniu? Jak żyłeś po nawróceniu?

Dzieje Apostolskie 22, 17

A gdy powróciłem do Jerozolimy i modliłem się w świątyni, zdarzyło się, że popadłem w zachwycenie,

Na koniec spodziewaj się, że na twoje świadectwo zawsze będzie jakaś reakcja. Po przemowie Pawła, rozwścieczony tłum chciał, aby go zgładzono.

Dzieje Apostolskie 22, 22

I słuchali go aż do tego słowa, po czym zaczęli krzyczeć, mówiąc: Zgładź z ziemi tego człowieka, nie godzi się bowiem, aby taki żył.

Nasze spotkanie zakończyliśmy wspólną modlitwą, którą poprowadził Jan.