Zdzisław, po ponad miesięcznej nieobecności, spowodowanej pobytem w szpitalu, znowu poprowadził grupę, która zebrała się w licznym składzie: Darek, Jan, Terenia, Teresa, Wojtek, Monika, Jan, Krystyna, Bartek, Małgorzata. Zdzisiu powiedział, że brakowało mu tych spotkań i nas. Przekazał nam pozdrowienia od ludzi, poznanych w warszawskiej klinice, którym opowiedział o działalności naszej grupy.
Ze spraw organizacyjnych ustaliliśmy, że ostatnie spotkanie przed wakacjami będzie 28 czerwca, a po wakacjach spotkamy się w pierwszy piątek, 6 września.
Wakacje to czas wypoczynku, zabaw na świeżym powietrzu, wyjazdów w plener i my także chcemy skorzystać z tych uroków lata. Pierwszy wakacyjny piknik na Barbarce planujemy na drugą połowę lipca, a zorganizujemy go razem z grupą "Wędka”.
Wojtek szef "Wędki" opowiadał o pracy na rzecz dzieci ze Starówki i z ul.Rolniczej. Poprosił Monikę, która prowadzi grupę harcerzy, o pomoc w zorganizowaniu zabawy Geocaching. Jest to niezwykle atrakcyjna zabawa w poszukiwanie "skarbów" ukrytych w najróżniejszych miejscach na całym świecie. Można się w to bawić w lesie, na polanie, w górach, albo w centrum miasta, bo amatorzy tej zabawy ukrywają fanty w przeróżnych miejscach.
Jan przygotował dziś Słowo Boże z przypowieści o zbłąkanej owcy z Ewangelii Mateusza i Łukasza.
Ewangelia Mateusza 18, 12-14
Jak się wam wydaje? Gdyby jakiś człowiek miał sto owiec i jedna z nich zabłąkałaby się, czyż nie zostawi w górach dziewięćdziesięciu dziewięciu i nie pójdzie szukać zabłąkanej? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę powiadam wam, że się z niej bardziej raduje niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu, które się nie zabłąkały. Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, aby zginął jeden z tych małych.
Ewangelia Łukasza 15, 1-7
A zbliżali się do niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby go słuchać. Faryzeusze zaś i uczeni w Piśmie szemrali i mówili: Ten grzeszników przyjmuje i jada z nimi. Powiedział im więc takie podobieństwo: Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie pozostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustkowiu i nie idzie za zagubioną, aż ją odnajdzie? A odnalazłszy, kładzie ją na ramiona swoje i raduje się. I przyszedłszy do domu, zwołuje przyjaciół i sąsiadów, mówiąc do nich: Weselcie się ze mną, gdyż odnalazłem moją zgubioną owcę! Powiadam wam: Większa będzie radość w niebie z jednego grzesznika, który się upamięta, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują upamiętania.
W obu tych fragmentach jest mowa o wielkiej radości z upamiętania się grzesznika. Grzech powoduje to, że oddalamy się od Boga, tak jak owce, które oddalają się i grzęzną w zaroślach, tracąc kontakt z pasterzem. Człowiek zastanawia się, dlaczego Bóg się nim interesuje i pamięta o nim? Alkoholicy, narkomani i inne osoby uzależnione, mają zwykle niską samoocenę i dlatego prawda o miłości wiecznej i nieskończonej, jaką darzy nas Bóg, jest dla nich trudna do przyjęcia.
Bóg mówi otwarcie o swojej miłości do narodu wybranego:
Księga Izajasza 43, 1-4; 18-19
Lecz teraz - tak mówi Pan - który cię stworzył, Jakubie, i który cię ukształtował, Izraelu: Nie bój się, bo cię wykupiłem, nazwałem cię twoim imieniem - moim jesteś! Gdy będziesz przechodził przez wody, będę z tobą, a gdy przez rzeki, nie zaleją cię; gdy pójdziesz przez ogień nie spłoniesz, a płomień nie spali cię. Bo Ja, Pan, jestem twoim Bogiem, Ja, Święty Izraelski, twoim wybawicielem; daję Egipt na okup za ciebie, Etiopię i Sabę zamiast ciebie. Dlatego że jesteś w moich oczach drogi, cenny i Ja cię miłuję,
[…]
Nie wspominajcie dawnych wydarzeń, a na to, co minęło, już nie zważajcie! Oto Ja czynię rzecz nową: Już się rozwija, czy tego nie spostrzegacie? Tak, przygotowuję na pustyni drogę, rzeki na pustkowiu.
Każdego dnia Bóg czyni w naszym życiu rzecz nową, mogącą być początkiem czegoś fantastycznego, zmieniającego dalsze życie. Choćby te nasze spotkania na grupie wsparcia i wspólne czytanie Biblii, może być dla każdego z nas początkiem nowego życia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz