Spotkanie rozpoczęliśmy modlitwą, którą poprowadził kolega, przybyły po dłuższej nieobecności na grupie. Potem zaśpiewaliśmy kilka utworów ze śpiewnika Grupy Gedeon. Po krótkim omówieniu spraw organizacyjnych, przeszliśmy do cotygodniowej "rundki" i każdy z nas mówił o radościach i smutkach, które spotkały go w minionym tygodniu. Na zakończenie każdej wypowiedzi, dzielimy się informacjami zwrotnymi. Są to krótkie uwagi pozostałych uczestników spotkania. Samo uważne wysłuchanie i cenne uwagi działają jak balsam, ale czasem to nie wystarcza. Warto wtedy skorzystać z pomocy specjalisty – psychologa, psychiatry, bądź terapeuty uzależnień.
Kiedy zakończyliśmy rundkę, głos zabrał Jan.
Rozpoczął rozważania na temat oddzielenia lub połączenia uczynków i wiary i jaki to ma udział w zbawieniu?
List Jakuba 2, 14-26
(14) Cóż to pomoże, bracia moi, jeśli ktoś mówi, że ma wiarę, a nie ma uczynków? Czy wiara może go zbawić? (15) Jeśli brat albo siostra nie mają się w co przyodziać i brakuje im powszedniego chleba, (16) a ktoś z was powiedziałby im: Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i nasyćcie, a nie dalibyście im tego, czego ciało potrzebuje, cóż to pomoże? (17) Tak i wiara, jeżeli nie ma uczynków, martwa jest sama w sobie. (18) Lecz powie ktoś: Ty masz wiarę, a ja mam uczynki; pokaż mi wiarę swoją bez uczynków, a ja ci pokażę wiarę z uczynków moich. (19) Ty wierzysz, że Bóg jest jeden? Dobrze czynisz; demony również wierzą i drżą. (20) Chcesz przeto poznać, nędzny człowieku, że wiara bez uczynków jest martwa? (21) Czyż Abraham, praojciec nasz, nie został usprawiedliwiony z uczynków, gdy ofiarował na ołtarzu Izaaka, syna swego? (22) Widzisz, że wiara współdziałała z uczynkami jego i że przez uczynki stała się doskonała. (23) I wypełniło się Pismo, które mówi: I uwierzył Abraham Bogu i poczytane mu to zostało ku usprawiedliwieniu, i nazwany został przyjacielem Boga. (24) Widzicie, że człowiek bywa usprawiedliwiony z uczynków, a nie jedynie z wiary. (25) W podobny sposób i Rahab, nierządnica, czyż nie z uczynków została usprawiedliwiona, gdy przyjęła posłów i wypuściła ich inną drogą? (26) Bo jak ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków jest martwa.
Zastanówmy się najpierw, jaki jest udział naszych uczynków w dziele zbawienia? Oczywistym jest, że nasze uczynki mają się nijak do dzieła zbawienia. Zbawienie zaplanował sam Bóg i On sam je wykonał. Zostało ono zaplanowane, kiedy my byliśmy jeszcze martwi. Moje zbawienie opiera się nie na moich uczynkach, nie na moich dziełach, ale jest wyłączną domeną Boga. Dlaczego więc ludzie myślą o swoich uczynkach w kontekście zbawienia? Robią tak, bo nie chcą być pozbawieni udziału w tym wyłącznie Bożym dziele. Człowiek myśli więc, że zbawienie może sobie niejako "wypracować", zasłużyć sobie na nie.
Nie ma natomiast wiary bez uczynków.
Werset 17: Tak i wiara, jeżeli nie ma uczynków, martwa jest sama w sobie.
i werset 26: Bo jak ciało bez ducha jest martwe, tak i wiara bez uczynków jest martwa.
mówią o wierze pozbawionej czynów, jako o bezużytecznej. Taka "martwa wiara" nie służy niczemu.
Same uczynki jednak, nawet choćby były najlepsze, nie wzbudzą naszej wiary. Znani są ludzie czyniący wiele dobrego, którzy jednak nie są wierzący. Bo wiara nie powstaje z uczynków.
Werset 18: Lecz powie ktoś: Ty masz wiarę, a ja mam uczynki; pokaż mi wiarę swoją bez uczynków, a ja ci pokażę wiarę z uczynków moich.
W historii Abrahama (werset 21-23) widać, że jego wiara wyprzedzała czyny, a ze swoich uczynków został on usprawiedliwiony przez Boga. Kiedy wiara i uczynki są należycie poukładane – współpracują ze sobą. Abraham został nazwany przyjacielem Boga, bo miał relację z Bogiem: ufność Bogu i uczynek wypływający z wiary. Jeśli mam Słowo Boże i relację z Bogiem, to jestem zbawiony.
Jazda samochodem w nieznanym terenie, kiedy podążam za drogowskazami, jest połączeniem mojego zaufania i działania. Widząc drogowskaz na swojej drodze, skręcam, bo wierzę, że prowadzi on we właściwym kierunku. Tak nasze czyny nieodłącznie związane są z wiarą, a zbawienie jest dziełem Boga.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz